Rozważania, homilie, kazania

13 rozmów, dzięki którym odkryjesz na nowo Pismo Święte. Dlaczego Bóg zażądał ofiary od Abrahama? Czy Stary Testament usprawiedliwia przemoc? Po co cztery ewangelie? Jak rozszyfrować Apokalipsę?

Popatrzymy na Kościół, w którym i o którym modlimy się: „Wierzę w jeden, święty, powszechny, apostolski Kościół…”. Jest „jeden”, „powszechny” – jako tako, „apostolski” też, ale ta „świętość”, zwłaszcza w świetle wszystkiego, co się wciąż dzieje: te wszystkie skandale, afery, awantury – to nie bardzo sprzyja temu, żeby mówić właśnie o świętości.

Był raj. Ludziom współczesnym trudno jest wyobrazić sobie człowieka w stanie pierwotnej szczęśliwości. Jasny umysł, ogarniający całą rzeczywistość, wola skłonna tylko do dobrego. Zło w ogóle nie wchodzi w rachubę. Bóg jako Przyjaciel przechadza się po pięknym ogrodzie, a przebywanie w Jego obecności obdarza człowieka niewypowiedzianym szczęściem. I oto - grzech pierworodny. Chyba dopiero po śmierci dowiemy się dokładnie, jak właściwie doszło do katastrofalnego poniżenia człowieka, do tak wielkiego osłabienia zdolności rozumu i siły woli. Bóg jest natychmiast gotów do naprawienia zaistniałej sytuacji.

A gdyby tak zaszyć się gdzieś w ciszy, oczyścić umysł, pobyć chwilę offline? Tysiącletnie mury tynieckiego klasztoru to idealne miejsce na duchowe spa. Blisko natury, z dala od medialnego zgiełku, można wypić kawę z najbardziej wyluzowanym polskim mnichem. I porozmawiać o tym, co się naprawdę liczy. Ojciec Leon Knabit odkrył slow life, zanim to było modne.

W drugiej części bestsellerowej książki "Co Duch Święty mówi do Kościoła w Polsce?" znani charyzmatycy i ewangelizatorzy wyjaśniają, co stanowi sens ich niezwykłych misji, przed jakimi problemami oraz wyzwaniami stoi Kościół w Polsce. Tłumaczą także, w jaki sposób każdy, kto kocha Pana Jezusa, może korzystać z darów Ducha Świętego, by wypełniać Bożą wolę. To książka o wielkiej mocy i zaskakującym działaniu Pana Boga, a także o wyjątkowej roli Polski w dzisiejszym, oddalającym się od Chrystusa, świecie.

Warto żyć! to emitowany w amerykańskiej telewizji cykl programów, w których błyskotliwy duchowny udzielał odpowiedzi na trudne i bardzo życiowe pytania, które zadaje sobie każdy człowiek. Niezwykłe w wystąpieniach abpa Sheena było to, że jasnym i pełnym humoru językiem przekazywał praktyczne rady dotyczące duchowych i przyziemnych aspektów naszego życia.

Ta książka to notes wędrowców. Stworzyli go dwaj mnisi – Michał i Wojciech. O sobie mówią z uśmiechem, że są amatorami. Wskrzeszają w ten sposób pierwotne znaczenie tego słowa, które z łacińskiego amo oznacza tego, który kocha.

Wszystkie teksty, które znajdują się w tym zbiorze były umieszczane przez kilka lat na oficjalnej stronie polskich dominikanów. Zapiski przedstawiają tylko cześć drogi – „trzy lata z trzydziestu trzech”, jak głosi tytuł książki. Dlatego nie jest to ani biografia, ani pamiętnik w ścisłym tego słowa znaczeniu. Autorka bogactwo życia zamyka w formę miniaturowych felietonów, wpisów, listów w butelce.

Sługa Boży o. Tardif (którego proces beatyfikacyjny właśnie trwa) został obdarowany przez Pana niezwykłymi darami i charyzmatami, stając się narzędziem potężnej Bożej mocy. Jego posługa była jak podróż w czasie do epoki pierwszych chrześcijan, kiedy ujawnianie się charyzmatów było czymś normalnym i powszechnym. Dzięki Odnowie chrześcijanie mogą na nowo przekonać się, że ich prosta, pełna ufności wiara ma moc, a Pan odpowiada na modlitwę swego ludu, czyniąc wiele znaków i cudów.

Dzięki autentycznej modlitwie stajemy się bardziej pokorni, odważni, pewniejsi siebie, odporniejsi na zmysłowe głody, mniej skoncentrowani na sobie i własnych obawach i lękach. To właśnie modlitwa daje nam wewnętrzne przekonanie, iż Bóg dobrze wie, czego tak naprawdę potrzeba nam do życia.

Według moich obserwacji nie jest tak, że przeciętny człowiek chce porzucić wiarę, taktując ją jako przeżytek. Dziś, w dobie szybkiego postępu technologii i błyskawicznego przepływu informacji, tym bardziej potrzebuje on głębi ducha i jasnego kręgosłupa moralnego. Jednak coraz głośniej domaga się również jasnego przekazu i zrozumienia sensu wiary.

Ewangelia to nie żarty. Ale czy dobra i radosna nowina to tylko smutek, zaduma i cierpienie?

Pytanie: Kim jestem? jest niezmiernie ważne w naszym życiu. Trzeba sobie bowiem zdać sprawę z tego, kim jesteśmy i o co chodzi w naszym życiu, gdyż kiedy tego nie wiemy, szukamy czegoś, nie wiedząc czego właściwie. To podobnie jak gdybyśmy dostali jakieś wspaniałe urządzenie, o którym nie wiemy, jak działa. Możemy je wówczas bardzo łatwo zniszczyć, próbując używać niezgodnie z jego przeznaczeniem. Podobnie jest z nami, jeżeli nie wiemy, kim i dlaczego jesteśmy, wciąż nie znajdujemy swojego miejsca i popadamy w niezadowolenie, które prowadzi do rozpaczy.

Książka zawiera 12 rozważań o Eucharystii. Każde z nich stanowi odrębne zagadnienie dotyczące konkretnego aspektu Mszy św. i zostało opatrzone adekwatną nazwą. Odsłanianie tajemnicy tego sakramentu ujawnia jego głębokie osadzenie w przeszłości Izraela.

Poradnik homiletyczny, tom zawierający ponad trzy tysiące zwięzłych opowiadań o działaniu Słowa Bożego w życiu konkretnych ludzi, o przyjmowaniu Ewangelii i pytaniach, które wzbudza ona w sercach słuchaczy, a także o odpowiedziach, których udzielili. Poradnik idzie za starym i życiowo sprawdzonym powiedzeniem: exempla trahunt (przykłady pociągają). Ci, którzy obserwują życie w kontekście Słowa Bożego, mogą dopisywać i przekazywać sami takie przykłady.

Nie ma we mnie nic niezwykłego, by można było mnie nazywać „nadzwyczajnym charyzmatykiem”. Jak każdy kapłan mam charyzmat kapłaństwa, ale staram się wykorzystywać go dla innych w możliwie najlepszy sposób. Mogę cię zapewnić, że podczas głoszonych przeze mnie rekolekcji to Pan jest Tym, który przyciąga tłumy do siebie i do swojego królestwa, zgodnie ze swoją wolą.

Na niniejszy zbiorek rozważań składają się głównie przemówienia wygłoszone do najmłodszych współbraci – nowicjuszy i kleryków – w ciągu ośmiu lat mojej kadencji opackiej w Tyńcu w latach 1985 – 1993. Słuchacze ci mieli w ten sposób zapoznać się ze specyfiką życia mniszego, odmienną od innych instytutów zakonnych, by na tej podstawie móc sobie odpowiedzieć na pytanie: Czy charyzmat osobisty każdego z nich odpowiada charyzmatowi monastycznemu?

Na niniejszy zbiór rozważań składają się głównie przemówienia wygłoszone do najmłodszych współbraci – nowicjuszy i kleryków – w ciągu ośmiu lat mojej kadencji opackiej w Tyńcu w latach 1985 – 1993. Słuchacze ci mieli w ten sposób zapoznać się ze specyfiką życia mniszego, odmienną od innych instytutów zakonnych, by na tej podstawie móc sobie odpowiedzieć na pytanie: Czy charyzmat osobisty każdego z nich odpowiada charyzmatowi monastycznemu?