Związki niesakramentalne

Co mogą zrobić duszpasterze dla małżeństw i rodzin nie żyjących w związku sakramentalnym? Pozycja niezbędna w konfesjonale i rozmównicy...
Wybrane fragmenty z książki "Małżeństwo może się udać".

Płyta przeznaczona jest dla narzeczonych, którzy wiedzą czego chcą, oraz dla niezdecydowanych co do sensu węzła małżeńskiego czy też zniechęconych nietrwałością związków wokół, ale także dla małżonków, aby uświadomili sobie wartość, jaką jest ich małżeństwo i zapragnęli mieć większy wpływ na jego kształt.

Duszpasterstwo niesakramentalnych nie jest spokojną przystanią budowania swojego bycia „w porządku” z Panem Bogiem, z jednym wyjątkiem – a mianowicie, niemożliwością przystępowania do Komunii św. Nie jest miejscem rozwijania samej tylko pobożności. Bardzo łatwo pobożnością zagłuszyć głos sumienia, wmawiać sobie, że przecież się spełnia wszystkie zalecenia Kościoła dla małżeństw niesakramentalnych, a Kościół naucza, że niesakramentalni nie są poza Kościołem, ale nawet go tworzą.

Cierpienie będące rezultatem rozwodu rodziców nie kończy się na dzieciństwie, ale wdziera się daleko w głąb... Jim Conway wie o tym dobrze.

Zaczynamy się ze sobą spotykać. Zakochujemy się. Co dalej? Wspólne mieszkanie? A może dwa mieszkania, ale czasem wspólne łóżko? Czy może małżeństwo?

Dzieci potrzebują obojga rodziców – tymczasem często w rodzinach brak jest ojca jako osoby, z którą dzieci mogłyby się identyfikować i która stanowiłby dla nich wzorzec. Jaką szczególną rolę odgrywa w rodzinie ojciec? Jakie problemy psychiczne mogą powstać u dzieci i młodzieży, która wzrasta bez ojca? Jak można braki te w życiu dorosłych już osób wyrównać oraz jak poradzić sobie z problemami, jakie one ze sobą niosą?

Smutek i zdziwnienie towarzyszy ludziom po rozwodach, pytania: czy mam prawo do nowego życia i co w tej sytuacji z moją dalszą obecnością w Kościele? Z drugiej strony jest też zaskoczenie osób żyjących w związkach sakramentalnych nad uwagą Kościoła, wobec tych, którzy układają sobie życie bez sakramentu.

Książka Rozwiedzeni wciąż kochają pomaga osobom, które doświadczyły niepowodzenia małżeńskiego w odzyskaniu swojego ludzkiego powołania do miłości i pełnego miejsca w Kościele.

Czy Kościół ma cokolwiek do zaoferowania małżeństwom niesakramentalnym? I czy w ogóle można ich nazwać małżeństwem, skoro jako katolicy nie połączyli się uroczystą przysięgą w obecności kapłana? Czy mogą w jakiś sposób otrzymać rozgrzeszenie i przystąpić do komunii świętej? A zostać rodzicami chrzestnymi? Członkami żywego Różańca lub Akcji Katolickiej? Co powinien wiedzieć duszpasterz, gdy na drodze jego posługi stanie niesakramentalne małżeństwo?

Życie układa się różnie. Bywa i tak, że nasze małżeństwo - z różnych przyczyn - się "kończy". Są chrześcijanie, którzy czynią odważny wybór, by przeżywać swoją sytuację nie zawierając nowego związku. Ta książka może być im w tym pomocna.

Ukazała się druga książka Sycharowska pt. „Sychar. Jak kochać nieślubne dzieci? Powroty z niesakramentalnych związków. Świadectwa” zawierająca świadectwa małżonków sakramentalnych, którzy powrócili do siebie w sytuacjach, po ludzku patrząc beznadziejnych, gdyż w drugich związkach urodziły im się dzieci.

Kiedy piętnastoletnia Jessica Ingram dowiaduje się, że jej rodzice zamierzają się rozwieść, wie, że już nigdy nie będzie tą samą osobą. Nagle jej rodzina i uczucia rozlatują się na kawałki. Czuje się tak, jakby rozpadł się cały jej świat.

Zbyt mocne przywiązanie do drugiego człowieka może stanowić poważne niebezpieczeństwo fizyczne i duchowe. Książka Benity Francis Chemnitz jest ostrzeżeniem przed nie-bożymi więzami duszy, w których relacja z drugim człowiekiem jest ważniejsza niż relacja z Bogiem.

Książka jest swoistego rodzaju przewodnikiem, poradnikiem dla tych, którzy stanęli w obliczu kryzysu swojego związku i poważnie zastanawiają się nad separacją czy tez rozwodem. Pokazuje, jak w tej skomplikowanej sytuacji wyjść naprzeciw (wbrew pozorom!) swojemu partnerowi, nastawić się na słuchanie, by wspólnie w spokoju wypracować tak ważny dla wszystkich kompromis.