Kontemplacja

Filokalia to najważniejsza wschodniochrześcijańska antologia pism o modlitwie nieustannej. Obejmuje teksty starożytne i średniowieczne z obszaru kultury grecko-bizantyńskiej. Są one od kilku stuleci równie ważne także dla duchowości zachodniego chrześcijaństwa. 

„Świątynia. Wprowadzenie do kontemplacji” to trzecia książka Moniki i Marcina Gajdów. Można ją uznać za swoistą kontynuację bestsellerowego „Rozwoju”. Tym razem małżonkowie dzielą się z czytelnikiem swoim doświadczeniem duchowym. Starają się ukazać piękno oraz specyfikę modlitwy kontemplacyjnej a także rolę jaką pełni umysł w rozwoju wewnętrznym człowieka.

Mówiąc mocnym głosem pośród zgiełku i pośpiechu dzisiejszego świata, Catherine pomaga odnaleźć "pustynię swojego serca" wszystkim tym, którzy w chaotycznej codzienności tęsknią za wiarą przemieniającą życie w wielką przygodę.

Adoracja to trwanie w ciszy, gdy tuż za ścianą świat aż dudni, to zatopienie w modlitwie kontemplacyjnej, gdy tuż za ścianą ryczą zgiełkiem reklam głośniki sklepów, tramwajów i biur. Adoracja jest cudem przerwania choć na parę minut przyziemnej gonitwy – jednym wielkim KOŁEM RATUNKOWYM.

Modlitwa kontemplacyjna jest upodobaniem sobie pustyni, pustki, ubóstwa. Gdy człowiek zaczął już poznawać sens kontemplacji, intuicyjnie i spontanicznie poszukuje ciemności, nieznanej ścieżki ogołocenia, którą przedkłada ponad każdą inną drogę.

Spotkania z ludźmi podczas ponad trzydziestoletniej działalności duszpasterskiej doprowadziły mnie do przekonania, że tęsknią oni za prostym, spontanicznym i bezpośrednim dostępem do Boga. Wszędzie tam, gdzie prowadziłem do prostoty, bezpośredniości i ku ich własnemu wnętrzu, ludzie oddychali z ulgą i mówili mi, że już od wielu lat daremnie szukali takiej drogi. Ta droga do spotkania Boga otwiera się przez uważność. Nazywamy ją kontemplacją.

Wielu z nas poszukuje duchowych doświadczeń, sięgając często do tradycji religii dalekowschodnich. Karin Seethaler – przeciwnie – kieruje nasz wzrok ku bogactwu kontemplacyjnych tradycji chrześcijaństwa i podkreśla leżącą w nich siłę terapeutyczną.

Dlaczego Bóg odgrywa tak ważną rolę w życiu człowieka? Jak pojąć Jego istotę i zrozumieć miłość do nas? W jaki sposób pogłębiać swoją duchowość i nawiązać relację z Bogiem? Czy prawdziwe zjednoczenie ze Stwórcą jest możliwe?

Mamy nadzieję, że książka o. Graciana, poświęcona modlitwie myślnej, spełni posługę duszpasterską wobec osób, które podejmują praktykowanie i życie modlitwą myślną. Potrzeba takiej publikacji dała się zauważyć podczas rekolekcji, które w ramach Karmelitańskiej Szkoły Modlitwy prowadzone są w domu rekolekcyjnym Karmelitów Bosych w Gorzędzieju. Praktykowanie modlitwy myślnej, którego uczy ojciec Gracian, nie jest przejawem dewocji ani kolejną formą podejrzanej medytacji newageowskiej, ale zaangażowaniem umysłu w modlitwie, aby dzięki niemu kształtować w sobie postawę kontemplacyjną, która otwiera na prawdę i prowadzi do wiary.

Najbardziej znanym traktatem Pomeriusza okazał się traktat O życiu kontemplacyjnym, chociaż w najstarszych przekazach brak jednoznacznej informacji na jego temat. Nie znaczy to wcale, że już współcześni Pomeriuszowi tego dzieła nie znali. Wprawdzie wspomniani autorzy wprost tego tytułu nie wymieniają, ale z informacji przez nich przekazanych można wnioskować, że traktat znali.

Złoty list jest wyrazem tęsknoty za surowym i bardziej pustelniczym życiem, wzorem pierwszych Ojców Pustyni. Napisany przez Wilhelma z Saint-Thierry pod koniec życia, pomiędzy 1143 a 1145 r. List ten stał się nie tylko pochwałą, lecz także programem życia i niejako przewodnikiem na drogach pogłębiania modlitwy i wznoszenia się ku kontemplacji.