Duchowość

Nauki Doroteusza mogą stanowić potencjalne źródło wzorców postaw na drodze doskonałości i pouczeń wspomagających duchowy postęp. Ponadczasowość wskazówek mnicha z Gazy dodatkowo jest umacniana ich biblijnym fundamentem i tym samym pozwala ekstrapolować je na codzienne życie, również współczesnych chrześcijan, pragnących głębokiego zjednoczenia z Bogiem.

Żyjemy w świecie, w którym nieustannie towarzyszą nam niepewność, zmartwienia i lęk. Kiedy SARAH YOUNG pisała książkę Jezus żyje, była w bardzo trudnym momencie swojego życia – cierpiała zarówno fizycznie, jak i duchowo. Jednak cały czas nieustannie wierzyła w jedno: nierozerwalną wieź z Jezusem.

„Droga do nieba”, do której przejścia Bóg „wzywa wszystkich” – i która jako cel ukazuje wyzwolenie „od wszystkich rzeczy tego świata” – właśnie tym jest Droga doskonałości. Tym jest ludzkie życie. Drogą, podróżą, ponieważ jest to proces, poszukiwanie, trwanie w określonym czasie, zdobywanie pewnej wiedzy. Jak samo życie. A drogą „do nieba”, drogą boską, ponieważ nie pokonujemy jej sami: zawsze obecny jest Bóg – przyjaciel, towarzysz.

Ta książka mówi o fascynującym świecie wewnętrznym, który wszyscy nosimy w sobie. Świecie, który łączy nas z tym, co najautentyczniejsze w życiu i co najlepsze w nas samych, a przez to z Bogiem. Prowadzeni za rękę przez Jana od Krzyża odważymy się odbyć tę podróż wewnętrzną do innego świata. Podróż, w której wiara będzie naszą przewodniczką, a miłość siłą, która nas porusza.

Teresa pisze – a właściwie mówi, gdyż ona, pisząc, zawsze prowadzi dialog, zwraca się do czytelnika-słuchacza lub do Boga – dlatego, że inni tego chcą. Pisząc pragnie pozostawać cały czas w przestrzeni posłuszeństwa (spowiednik, siostry), gdyż ma świadomość, że tylko wówczas będzie w stanie napisać coś, co nie zaszkodzi innym na ich drodze życia. „Primum non nocere”. Ta podstawowa zasada będzie jej towarzyszyć na wszystkich stronach tego dzieła.

Św. Teresa od Jezusa chciała napisać dzieło, poprzez które wszyscy dowiedzą się, że życie, śmierć, zbawienie lub wieczne potępienie zależą od jednej jedynej zasady, a którą jest posłuszeństwo. Posłuszeństwo, które rodzi się, karmi się i żyje w Miłości. Posłuszeństwo jest jak odwieczna spirala, gdyż jedynie ten, kto miłuje jest zdolny do bycia posłusznym, a jedynie ten, kto jest posłuszny jest zdolny do przemiany swojej miłości w konkretne akty pomocy, hołdu, ofiary i solidarności wobec Umiłowanego.

Przechodząc bez pośpiechu treść psalmów, odkrywamy, że są one czymś więcej niż twórczością poetycką, co też nie jest bez znaczenia. Stwierdzamy, że są one nie tylko sukcesywnym przedstawianiem obrazów, niektórych bardzo pięknych, ale przede wszystkim stanowią ogromne wyczucie Boga, doświadczenie Boga nabyte przez lud, który uczył się przeżywać z Bogiem najdrobniejsze wydarzenia każdego dnia.

Jesień w Ubedzie to opowieść o św. Janie od Krzyża, a konkretnie o ostatnich miesiącach jego życia. Nie znajdziemy w niej jednak szczegółowej chronologii czy biografii świętego. To raczej podróż w świat Jana od Krzyża, świat miłości Boga i bliźniego.

Skoro można ewangelizować z wielką mocą, to można też ewangelizować jedynie z mocą, a nawet ewangelizować bez mocy.

Wiele osób nie rozumie całościowego przesłania Pisma świętego, ponieważ nie posiada wystarczającej wiedzy ani na jej temat, ani na temat kontekstu kulturowego, w jakim powstawała. Ta książka odpowiada – księga po księdze – na takie pytania jak: Z jaką księgą mamy do czynienia? Kiedy została napisana? Kto jest jej autorem? Przede wszystkim zaś pokazuje, dlaczego dana księga została napisana i jaki jest zasadniczy cel jej istnienia. Odpowiedzi na te pytania przypominają „klucz” otwierający dostęp do treści Biblii i pomagają w pełni zrozumieć jej najgłębsze przesłanie.

Książka zawiera konferencje o. Joachima Badeniego OP wygłoszone podczas sesji o uzdrowieniu wewnętrznym w Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie (marzec 1998 r.) oraz w Bielsku-Białej (1994 r.). Przewodnią myślą jego rozważań jest tajemnica Bożej światłości.

Anselm Grün OSB specjalizuje się w zagadnieniach rozwoju wewnętrznego, sposobach przezwyciężania negatywnych uczuć i emocji, w odnajdywaniu i rozwoju poczucia własnej wartości i godności. W swojej książce zwraca uwagę na zjawisko rygorystycznego i bezwzględnego, czasami aż agresywnego traktowania samego siebie i innych ludzi.

W każdym słowie Jezusa Bóg zwraca się bezpośrednio do ciebie z miłością, prawdą, zrozumieniem i głębokim pokojem. Te słowa radykalnie zmieniają życie. Usłysz Jezusa to niezwykłe zapiski, niemal prywatne wiadomości Jezusa skierowane do nas. Pozwalają dostrzec i zrozumieć największy cud życia – to, że każdy z nas jest ukochanym dzieckiem Bożym.

Dwaj mężczyźni: pierwszy – ceniony rekolekcjonista i były egzorcysta, który poznał oblicze zła i jeszcze większą moc dobra; drugi – ojciec, mąż, katolik, który zbudował dom, zasadził drzewo, ma dzieci i marzy o tym, by osiągnąć zbawienie. Wzięli na warsztat dekalog i postawili niepokojący temat: mężczyzna-katolik. Dwa światy, dwie odmienne drogi życiowe spotkały się w niezwykłej wymianie życiowych doświadczeń. Jej efektem są konkretne odpowiedzi na twardo postawione pytania: jak prawdziwy facet może podnieść się po upadku? I czy naprawdę jest dla niego miejsce w Kościele?

Nie ma we mnie nic niezwykłego, by można było mnie nazywać „nadzwyczajnym charyzmatykiem”. Jak każdy kapłan mam charyzmat kapłaństwa, ale staram się wykorzystywać go dla innych w możliwie najlepszy sposób. Mogę cię zapewnić, że podczas głoszonych przeze mnie rekolekcji to Pan jest Tym, który przyciąga tłumy do siebie i do swojego królestwa, zgodnie ze swoją wolą.

Uwielbienie to mówienie Bogu „tak” we wszystkich sytuacjach życiowych - tych największych, ale również najprostszych. To oddawanie chwały w każdym momencie, niezależnie od tego, czy sprawy idą po naszej myśli, czy nie. Pozwala zawsze być zakotwiczonym w Jezusie i przezwyciężać wszystkie trudne doświadczenia, które nas spotykają.

Na niniejszy zbiór rozważań składają się głównie przemówienia wygłoszone do najmłodszych współbraci – nowicjuszy i kleryków – w ciągu ośmiu lat mojej kadencji opackiej w Tyńcu w latach 1985 – 1993. Słuchacze ci mieli w ten sposób zapoznać się ze specyfiką życia mniszego, odmienną od innych instytutów zakonnych, by na tej podstawie móc sobie odpowiedzieć na pytanie: Czy charyzmat osobisty każdego z nich odpowiada charyzmatowi monastycznemu?

Na niniejszy zbiorek rozważań składają się głównie przemówienia wygłoszone do najmłodszych współbraci – nowicjuszy i kleryków – w ciągu ośmiu lat mojej kadencji opackiej w Tyńcu w latach 1985 – 1993. Słuchacze ci mieli w ten sposób zapoznać się ze specyfiką życia mniszego, odmienną od innych instytutów zakonnych, by na tej podstawie móc sobie odpowiedzieć na pytanie: Czy charyzmat osobisty każdego z nich odpowiada charyzmatowi monastycznemu?