Duchowość

Żyjemy w świecie, w którym nieustannie towarzyszą nam niepewność, zmartwienia i lęk. Kiedy SARAH YOUNG pisała książkę Jezus żyje, była w bardzo trudnym momencie swojego życia – cierpiała zarówno fizycznie, jak i duchowo. Jednak cały czas nieustannie wierzyła w jedno: nierozerwalną wieź z Jezusem.

„Droga do nieba”, do której przejścia Bóg „wzywa wszystkich” – i która jako cel ukazuje wyzwolenie „od wszystkich rzeczy tego świata” – właśnie tym jest Droga doskonałości. Tym jest ludzkie życie. Drogą, podróżą, ponieważ jest to proces, poszukiwanie, trwanie w określonym czasie, zdobywanie pewnej wiedzy. Jak samo życie. A drogą „do nieba”, drogą boską, ponieważ nie pokonujemy jej sami: zawsze obecny jest Bóg – przyjaciel, towarzysz.

Ta książka mówi o fascynującym świecie wewnętrznym, który wszyscy nosimy w sobie. Świecie, który łączy nas z tym, co najautentyczniejsze w życiu i co najlepsze w nas samych, a przez to z Bogiem. Prowadzeni za rękę przez Jana od Krzyża odważymy się odbyć tę podróż wewnętrzną do innego świata. Podróż, w której wiara będzie naszą przewodniczką, a miłość siłą, która nas porusza.

Teresa pisze – a właściwie mówi, gdyż ona, pisząc, zawsze prowadzi dialog, zwraca się do czytelnika-słuchacza lub do Boga – dlatego, że inni tego chcą. Pisząc pragnie pozostawać cały czas w przestrzeni posłuszeństwa (spowiednik, siostry), gdyż ma świadomość, że tylko wówczas będzie w stanie napisać coś, co nie zaszkodzi innym na ich drodze życia. „Primum non nocere”. Ta podstawowa zasada będzie jej towarzyszyć na wszystkich stronach tego dzieła.

Św. Teresa od Jezusa chciała napisać dzieło, poprzez które wszyscy dowiedzą się, że życie, śmierć, zbawienie lub wieczne potępienie zależą od jednej jedynej zasady, a którą jest posłuszeństwo. Posłuszeństwo, które rodzi się, karmi się i żyje w Miłości. Posłuszeństwo jest jak odwieczna spirala, gdyż jedynie ten, kto miłuje jest zdolny do bycia posłusznym, a jedynie ten, kto jest posłuszny jest zdolny do przemiany swojej miłości w konkretne akty pomocy, hołdu, ofiary i solidarności wobec Umiłowanego.

w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”.

Przechodząc bez pośpiechu treść psalmów, odkrywamy, że są one czymś więcej niż twórczością poetycką, co też nie jest bez znaczenia. Stwierdzamy, że są one nie tylko sukcesywnym przedstawianiem obrazów, niektórych bardzo pięknych, ale przede wszystkim stanowią ogromne wyczucie Boga, doświadczenie Boga nabyte przez lud, który uczył się przeżywać z Bogiem najdrobniejsze wydarzenia każdego dnia.

Jesień w Ubedzie to opowieść o św. Janie od Krzyża, a konkretnie o ostatnich miesiącach jego życia. Nie znajdziemy w niej jednak szczegółowej chronologii czy biografii świętego. To raczej podróż w świat Jana od Krzyża, świat miłości Boga i bliźniego.

Skoro można ewangelizować z wielką mocą, to można też ewangelizować jedynie z mocą, a nawet ewangelizować bez mocy.

Wiele osób nie rozumie całościowego przesłania Pisma świętego, ponieważ nie posiada wystarczającej wiedzy ani na jej temat, ani na temat kontekstu kulturowego, w jakim powstawała. Ta książka odpowiada – księga po księdze – na takie pytania jak: Z jaką księgą mamy do czynienia? Kiedy została napisana? Kto jest jej autorem? Przede wszystkim zaś pokazuje, dlaczego dana księga została napisana i jaki jest zasadniczy cel jej istnienia. Odpowiedzi na te pytania przypominają „klucz” otwierający dostęp do treści Biblii i pomagają w pełni zrozumieć jej najgłębsze przesłanie.

Książka zawiera konferencje o. Joachima Badeniego OP wygłoszone podczas sesji o uzdrowieniu wewnętrznym w Centrum Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie (marzec 1998 r.) oraz w Bielsku-Białej (1994 r.). Przewodnią myślą jego rozważań jest tajemnica Bożej światłości.

Anselm Grün OSB specjalizuje się w zagadnieniach rozwoju wewnętrznego, sposobach przezwyciężania negatywnych uczuć i emocji, w odnajdywaniu i rozwoju poczucia własnej wartości i godności. W swojej książce zwraca uwagę na zjawisko rygorystycznego i bezwzględnego, czasami aż agresywnego traktowania samego siebie i innych ludzi.

Tomasz a Kempis, chociaż wiódł życie w odosobnieniu i z dala od światowego zgiełku, to jednak, dzięki swej duchowości, stał się niezwykłym nauczycielem i mistrzem duchowym, nie tylko dla tych, którzy poświęcili się życiu zakonnemu, lecz także dla wielu spośród tych, którzy prowadzą życie świeckie. Głosząc wewnętrzne zjednoczenie z Bogiem, jako cel życia duchowego, również do ludzi współczesnych przemawia on nadal przekonywująco i w sposób niosący im zbawienny pożytek.

Ogródek różany to krótki traktat duchowy napisany przez Tomasza a Kempis, który wprowadza nas w fascynujący świat osobowej relacji z Bogiem. Obfitość zawartych w nim myśli, niezwykła głębia ich treści oraz zwięzłość formy, która je wyraża, czynią z niego prawdziwą perełkę literatury ascetycznej.

Pokora, jak powszechnie wiadomo, jest fundamentem autentycznego życia duchowego, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym daje łaskę. Dlatego - jak zapewnia nas sam Jezus - jest ona warunkiem koniecznym naszego zbawienia: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

Przepis na dobre życie to rozważania o charakterze ascetyczno-duchowym stanowiące trzecią część dzieła pt. Droga zbawienia, które w ciągu dwu stuleci doczekało się ponad 600 (!) wydań w różnych językach. Na tle współczesnej literatury religijnej, często pretensjonalnej w formie i przeintelektualizowanej w treści, rozważania te nadal zadziwiają swoją konkretnością i mądrością.

W każdym słowie Jezusa Bóg zwraca się bezpośrednio do ciebie z miłością, prawdą, zrozumieniem i głębokim pokojem. Te słowa radykalnie zmieniają życie. Usłysz Jezusa to niezwykłe zapiski, niemal prywatne wiadomości Jezusa skierowane do nas. Pozwalają dostrzec i zrozumieć największy cud życia – to, że każdy z nas jest ukochanym dzieckiem Bożym.

Dwaj mężczyźni: pierwszy – ceniony rekolekcjonista i były egzorcysta, który poznał oblicze zła i jeszcze większą moc dobra; drugi – ojciec, mąż, katolik, który zbudował dom, zasadził drzewo, ma dzieci i marzy o tym, by osiągnąć zbawienie. Wzięli na warsztat dekalog i postawili niepokojący temat: mężczyzna-katolik. Dwa światy, dwie odmienne drogi życiowe spotkały się w niezwykłej wymianie życiowych doświadczeń. Jej efektem są konkretne odpowiedzi na twardo postawione pytania: jak prawdziwy facet może podnieść się po upadku? I czy naprawdę jest dla niego miejsce w Kościele?