Sztuka akceptacji

„Gdy miałem piętnaście lat, mój ojciec był największym ignorantem, jakiego znałem. To zadziwiające, ile zdołał się nauczyć w ciągu następnych pięciu lat” - Mark Twain

Aby przygotować nastolatka do samodzielnego, odpowiedzialnego życia w tym zwariowanym świecie, musimy nauczyć go jasno myśleć. Konieczne jest przy tym, abyśmy zdawali sobie sprawę z faktu, że rozwój intelektualny dziecka odbywa się etapami, a czynnikiem, od którego najbardziej zależy poziom umiejętności rozumowania na każdym z tych etapów, jest stopień zaspokojenia potrzeb emocjonalnych. Im bardziej potrafimy autentycznie bezwarunkowo kochać nasze dziecko, tym lepiej będzie się ono rozwijało intelektualnie. Im bardziej nastolatek będzie się czuł kochany, tym łatwiej mu przyjdzie nauka jasnego i logicznego myślenia. Niestety, również im mniej będzie się czuł kochany i ważny, tym słabszy będzie jego umysł.

Aby nastolatek rozwijał się optymalnie, musi mieć przede wszystkim poczucie własnej wartości. Dzięki temu będzie mógł stać się rozsądnym, rozumnym człowiekiem, który będzie potrafił prawidłowo ocenić sytuację - zwłaszcza emocjonalną. Chociaż nastolatki zbliżają się do dorosłości, ich potrzeby emocjonalne od czasów dzieciństwa niewiele się zmieniły. Nadal pragną mieć pewność, że je naprawdę kochamy, że mamy dla nich czas, że zawsze im pomożemy najlepiej, jak potrafimy, bo zależy nam na ich szczęściu. Dopóki będą wiedzieć, jak bardzo są dla nas ważne i jak bardzo pragniemy ich dobra, możemy skutecznie wywierać na nie wpływ, pomagając im osiągnąć niezależność.

Okres dojrzewania to na szczęście przemijająca choroba. My rodzice, musimy umieć wziąć się w garść w tych trudnych latach zasadniczych przemian w życiu naszych dzieci. Jeśli w tym czasie zachowamy spokój i będziemy nad sobą panować, wtedy one wejdą w dorosłość dojrzalsze i pozostaną z nami w dobrych stosunkach. Ta książka mówi o tym, jak to wykonać w praktyce.